Discussies op LinkedIn, ik probeer er meestal een beetje bij uit de buurt te blijven, want is vooral een leuke bezigheid voor wie zich wil wentelen in het eigen gelijk. Maar soms, soms is het sterker dan ik en dan reageer ik … toch.
Zo ook op een discussie in de groep Tablets in het Onderwijs. Menno van Hasselt plaatste een bericht over een presentatie, of beter: een stapel dia’s van uitgeefmoloch Malmberg over wat hun visie op tablet in het onderwijs zou zijn. Dat is belangrijk, dat uitgevers een visie hebben en ook dat ze zich bezig houden met de rol van tablets in de klas. Maar Malmberg kwam niet verder dan dit: een stel inspiratieloze, richtingloze PowerPointdia’s vol algemeenheden gepresenteerd op (nota bene) het Nationaal Managementcongres. Voor je verder leest, bekijk die PDF.
Ik moest reageren … kon niet anders. Dit is wat ik schreef.
Dit is toch helemaal geen visie.
Dit is een rommelige poging van een uitgever te rechtvaardigen dat ze nog helemaal niets aan vernieuwende interactieve content voor mobiel platforms hebben. De methode-apps zijn de educatieve variant van magnetronmaaltijden.De Apps zelf zijn verre van praktisch bruikbaar en blijven qua functionaliteit ver achter bij Apps als iBooks en Inkling en de content is 100% dezelfde als voor het tijdperk van mobiele onderwijstoepsassingen en 0% interactief.
We zijn nu royaal 3 jaar in het tablettijdperk en eerlijk gezegd heeft geen enkele educatieve uitgever van naam laten zien dat ze een visie (of überhaupt een antwoord) hebben op tablets in het onderwijs … behalve dan het opwarmen van hun papieren methodes met een sausje van digitale halfslachtigheid.
Het boekengeld gaat eruit dames en heren uitgevers en dat betekent dat scholen straks helemaal geen geld meer hebben om die lauwe contentkliekjes op de tablets van onze leerlingen te zetten En wat veel belangrijker om te realiseren is, is dat als ze het geld wel zouden hebben, dan willen ze het zeker niet uitgeven aan museumstukken die als belangrijkste kenmerk hebben ‘dat de boekentas lichter wordt’. Uitgevers denken dat docenten en leerlingen te paaien zijn met een 8-jaar oude methode achter glas die is opgeleukt met een split screen, een halfwassen annotatie-optie of de mogelijkheid om prikkers in je tekst te zetten. Think again.
Ontwikkelgelden zijn gaan zitten in opties die het leerlingen op een iPad moeilijker maakt dan leerlingen met een stuk van een dode boom. Tablets in de klas betekenen een prominentere rol van mobiele technologie in het leerproces. Veel docenten zien gelukkig ook dat dat vraagt om een andere didactische benadering en een andere lesontwerp. En de boeken-met-een-stekker van onze educatieve uitgever doen niets anders dan de docent achterlaten met het besef dat daar dus niets te halen valt. Brammetje Horlepiep kijken wordt voor hedendaagse leerlingen echt niet leuker omdat het op een iPad kan. Ze willen iets wezenlijk anders kijken en ze willen actief mee kunnen doen, want dat zijn ze gewend.
Maar het goede nieuws is, dit is een geweldige kans. Op een aantal scholen waar ik een bijdrage mag leveren aan de ontwikkeling van het onderwijs, zie ik docenten prachtige iBooks maken. Gewoon, na een dagje training. En die iBooks, dames en heren uitgevers, gaan straks naar de Book Store. Voor een fractie van wat jullie aan licentiegelden vragen voor boeken-uit-een-andere-tijd gepresenteerd in Apps van het stadium 0.1. En met die boeken, kunnen scholen, ouders, kinderen wel op een eigentijdse manier ervaren hoe het is om met digitale content te leren. Docenten krijgen dankzij het onvermogen van uitgevers om de tijdgeest te lezen, weer hun vak terug – mooie lessen maken die passen bij de visie en praktijk van de school zonder gegijzeld te worden door methodes.
