Het zit blijkbaar in de lucht, schrijven over de attitude van docenten ten opzichte van technologie. Naast de artikelen bij Wilfred Rubens, Trendmatcher, Onderwijsvooruitzichten, en die van mezelf kom ik ook een vergelijkbaar geluid tegen op het Edublog van Ewan McIntosh:
As we design curricula that aspires students to learn in more independent and personalized ways, the role of the teacher becomes increasingly vital and increasingly complex. It’s a role most educators are not comfortable navigating. When we could learn to be enthusiastic for so many learning approaches, tools and technologies, when everyone else seems to be so fluent in change, just where exactly are we meant to start?
Maybe the question has nothing to do with the approaches or tools. Maybe it’s all to do with attitudes to our role as teachers and as learners. We may wax lyrical about offering opportunities for our students to be more creative in school, yet how creative do we as teachers get? Is creativity in itself helping to bring around educational improvement, or is there a longer game to play?
In this keynote address, I will show how every teacher and learner can be remarkable, not just creative but ingenious and, in turn, how this is actually being reflected in the work and attitudes of learners in Scotland and beyond.
McIntosh beschrijft hier de inhoud van de keynote speech die hij zal geven op de Building Learning Communities 2008 Conference in Boston. Zijn verhaal gaat een pleidooi worden voor creatief en ingenieus onderwijsontwerp waarin een enthousiaste en ter zake kundige docent centraal staat. Hij schrijft verder nog dat de keynote langer dan een uur zal duren omdat hij stellig van plan is om langs allerhande kanalen (waaronder IRL met een goed glas bier) tijdens de conferentie met (online) bezoekers in discussie te gaan over dit onderwerp. Ik zal zeker kijken en luisteren. Dat zal waarschijnlijk online gaan gebeuren, tenzij zich een sponsor aandient natuurlijk.