Finaal overdwars doormidden gebroken nadat ik al een noodreparatie met secondenlijm had gedaan. Dat is op zich geen probleem hoor, ik heb m’n contactlenzen nog. Maar om een nieuw paar brillenglazen aangemeten te kunnen krijgen voor het hippe diezainmontuur dat ik heb uitgezocht, moet ik minstens een halve dag m’n lenzen uit hebben zodat de bolling van mijn oog weer een beetje ‘normaal’ is.
Wat heeft dit met de Mac te maken? Ik heb in al mijn bijziendheid (royaal -6 aan beide ogen) de gelegenheid te baat genomen om een paar instellingen van Universele toegang te testen. Veel te kort natuurlijk, maar lang genoeg om te ontdekken dat er in Mac OS X standaard al een hoop instellingen zitten voor mensen met een (visuele) beperking. Het omkeren van het contrast bijvoorbeeld en het inzoomen (scrollen met CTRL ingedrukt, mits ingesteld) maakten dat ik heel aardig kon doorcomputeren ondanks mijn enorme kippigheid. Ter referentie: ik kan niets van mijn scherm lezen als de MacBook Pro op mijn schoot staat en ik heb geen brilletje op.
Het hele voorval herinnerde mij aan een lang geleden gemaakte belofte om iets meer in te gaan op de mogelijkheden van Universele Toegang. Ik ga dat niet zelf doen, maar wil jullie aanraden de online seminar op Mac Learning Environments eens te bekijken. De link verwijst naar de webcast in iTunes U dus je hebt iTunes nodig om de webcast te kunnen bekijken. In de webcast maak je kennis met de enorme hoeveelheid standaard in Leopard ingebouwde mogelijkheden voor mensen met een handicap en zie je dat een aantal van de ‘alledaagse’ features van OS X hun oorsprong vinden in toepassingen voor gehandicapten.